R
Rias Gremory
Ziyaretçi
Ziyaretçi
TÖRENSEL MAJİNİN ANA HATLARI
Gizemin allegorik betimlenişi, kadim doktrinlerin sisleri, tuhafanlaşmaların mühürleri, kutsal metinleri mistik peçesi, Harappa, Teb, Babil,Stonehenge ve Baalbek’in sırları, eski tapınakların kararmış taşları, gizli sanata dair kitapların yakılmış sayfaları, simyanın kriptolar, amblemler, saklı cemiyetlerin törenleri, dolunayın etkisi, Gölgeler Kitabı’na düşen notlar ve bilinmeyenin düşsel yansımaları. Rüyalarınızda Ay’ın kabartmaları aydınlattığı mabetlerde dolaştınız mı, deniz kıyısına inen ve önlerinde ateşler yanan mağaraların duvarlarına baktınız mı ? Bilimden önceki bilimin; Büyü’nün, mevcudiyeti nerede, nasıl başlamış, sormak yersiz. İlk insanın avdan önceki av dansıyla, avlamak istenen hayvanı resmetmesi kadar eski bir seremoni, kadim bir ritüel var tüm çağların ardında duran. Karanlık sırların, primitif formların, gizli kültlerin, antik zamanların, ilkel güçlerin tabakaları, Hades’in tanrı ve tanrıçalarından dilenen enerji ve güç isteği, gizlenen yetenekler, eski sırlı sözcükler ve realitenin bükülüşü. Gelişerek basit büyüden uzaklaşan Ritüel Maji’nin potansiyel hedefleriyle, insan ve doğadaki enerjiyi nasıl etkilediğine bakarsak, Törensel Maji’nin amacının; alt astral alemin iblisleri, kara melekleri veya doğanın görünmeyen spiritüel eşinin varlıkları olan elementalleri kullanarak, iyi veya kötüye hizmet edecek eylemleri kolaylıkla sağlamaya çalışmak olduğunu anlayabiliriz. Normal olarak oturup dua etmek yerine, çoğu zaman büyünün materyal kullanma, şekil çizme, tören yapma, dans, kurban töreni gibi eylemler eşliğinde ve etkileme amacı ile her bölge ve zamanda uygulanan cin ve şeytanları defetmek, bereket ve iyi hasatı, hastaların iyileşmesini sağlamak, yağmur yağdırmak veya fırtına durdurmak gibi pragmatik işlevlerinin olduğunu biliriz. Ancak Majinin teurjik yönü ile, enerjiyi çeken teknikleri ve yüksek benliği yenileyerek, şuuru canlandıran bir yöne de vardır.
Aslında gerçekliği maji ile bükmek demek, titreşiminizi ve diğer frekansları değiştirerek etkilemektir, böylece buna, realitenin bükülüşü tanımını getirebiliriz. Törensel majide, majisyen, sembolleri korumak için kullanılır ve bunlarla bedeninden soyunursa, ruh, bilincin tüm katlarını yalnız başına keşfedebilir. Maddi evrensel tanımlar kaybolur ki, ruh, bunu yapabilir, büyülü bir çemberde kendisini evrenin kalanından izole eder, birliğe katılır. Büyücünün yere çizdiği çember genel olarak bu anlamı kapsar. Batı geleneğinde eğer majikal bir çalışmaya ilk kez başlanacaksa, bir pentagram ritüeli uygulanır.Törensel maji, kutsal biçimde insanın kendisi üzerinde çalışmalıdır da aynı zamanda, siyah kapşonlu cüppe, bedeni siyaha bürüyerek geri plana itip, mental ve ruhsal faaliyetleri ön plana çıkarmak anlamına taşırken, renkli giysiler bazı özel çalışmalarda ve elemental davetleri için kullanılır. Majikal aletler ise; bıçak, kılıç, asa, değnek, kupa, buhur, buhurdanlık, mum, zil, ayna, altar yani sunak ve çalışma sehpası gibi çeşitlidir. Ne var ki, en önemli majikal etkenler; irade gücü ve hayal ile imgeleme gücüdür. Tibet’te genel olarak ibadete başlamadan evvel Lamalar üzerlerinde bir haç çizerler. Önce el ile alına dokunulup “Om” , sonra göğse dokunulup “Ah”, karın boşluğuna dokunduğunda “Dam”, sağ omuzda ise “Yam”, sözcüklerini kullanırken bedenin iletişim kurulacak olanlar üzerinde odaklanması amaçlanır.
Gizemin allegorik betimlenişi, kadim doktrinlerin sisleri, tuhafanlaşmaların mühürleri, kutsal metinleri mistik peçesi, Harappa, Teb, Babil,Stonehenge ve Baalbek’in sırları, eski tapınakların kararmış taşları, gizli sanata dair kitapların yakılmış sayfaları, simyanın kriptolar, amblemler, saklı cemiyetlerin törenleri, dolunayın etkisi, Gölgeler Kitabı’na düşen notlar ve bilinmeyenin düşsel yansımaları. Rüyalarınızda Ay’ın kabartmaları aydınlattığı mabetlerde dolaştınız mı, deniz kıyısına inen ve önlerinde ateşler yanan mağaraların duvarlarına baktınız mı ? Bilimden önceki bilimin; Büyü’nün, mevcudiyeti nerede, nasıl başlamış, sormak yersiz. İlk insanın avdan önceki av dansıyla, avlamak istenen hayvanı resmetmesi kadar eski bir seremoni, kadim bir ritüel var tüm çağların ardında duran. Karanlık sırların, primitif formların, gizli kültlerin, antik zamanların, ilkel güçlerin tabakaları, Hades’in tanrı ve tanrıçalarından dilenen enerji ve güç isteği, gizlenen yetenekler, eski sırlı sözcükler ve realitenin bükülüşü. Gelişerek basit büyüden uzaklaşan Ritüel Maji’nin potansiyel hedefleriyle, insan ve doğadaki enerjiyi nasıl etkilediğine bakarsak, Törensel Maji’nin amacının; alt astral alemin iblisleri, kara melekleri veya doğanın görünmeyen spiritüel eşinin varlıkları olan elementalleri kullanarak, iyi veya kötüye hizmet edecek eylemleri kolaylıkla sağlamaya çalışmak olduğunu anlayabiliriz. Normal olarak oturup dua etmek yerine, çoğu zaman büyünün materyal kullanma, şekil çizme, tören yapma, dans, kurban töreni gibi eylemler eşliğinde ve etkileme amacı ile her bölge ve zamanda uygulanan cin ve şeytanları defetmek, bereket ve iyi hasatı, hastaların iyileşmesini sağlamak, yağmur yağdırmak veya fırtına durdurmak gibi pragmatik işlevlerinin olduğunu biliriz. Ancak Majinin teurjik yönü ile, enerjiyi çeken teknikleri ve yüksek benliği yenileyerek, şuuru canlandıran bir yöne de vardır.
Aslında gerçekliği maji ile bükmek demek, titreşiminizi ve diğer frekansları değiştirerek etkilemektir, böylece buna, realitenin bükülüşü tanımını getirebiliriz. Törensel majide, majisyen, sembolleri korumak için kullanılır ve bunlarla bedeninden soyunursa, ruh, bilincin tüm katlarını yalnız başına keşfedebilir. Maddi evrensel tanımlar kaybolur ki, ruh, bunu yapabilir, büyülü bir çemberde kendisini evrenin kalanından izole eder, birliğe katılır. Büyücünün yere çizdiği çember genel olarak bu anlamı kapsar. Batı geleneğinde eğer majikal bir çalışmaya ilk kez başlanacaksa, bir pentagram ritüeli uygulanır.Törensel maji, kutsal biçimde insanın kendisi üzerinde çalışmalıdır da aynı zamanda, siyah kapşonlu cüppe, bedeni siyaha bürüyerek geri plana itip, mental ve ruhsal faaliyetleri ön plana çıkarmak anlamına taşırken, renkli giysiler bazı özel çalışmalarda ve elemental davetleri için kullanılır. Majikal aletler ise; bıçak, kılıç, asa, değnek, kupa, buhur, buhurdanlık, mum, zil, ayna, altar yani sunak ve çalışma sehpası gibi çeşitlidir. Ne var ki, en önemli majikal etkenler; irade gücü ve hayal ile imgeleme gücüdür. Tibet’te genel olarak ibadete başlamadan evvel Lamalar üzerlerinde bir haç çizerler. Önce el ile alına dokunulup “Om” , sonra göğse dokunulup “Ah”, karın boşluğuna dokunduğunda “Dam”, sağ omuzda ise “Yam”, sözcüklerini kullanırken bedenin iletişim kurulacak olanlar üzerinde odaklanması amaçlanır.