Kaworu Nagisa
Karga
Nicolas Flamel
Nicolas Flamel 15. yüzyılda yaşadığı bilinen Fransız bir simyacıdır. 1330 yılında doğduğu ve 1418'de vefat ettiği bilinmektedir. Flamel, tüm simyacıların iki büyük düşü olarak görülen felsefe taşını ve ölümsüzlüğü bulmak için ömrünü adamıştır. Öldükten sonra gömülmesine rağmen mezarı açıldığında bulunamadığı söylenmektedir. Ayrıca bir rivayete göre 1700'lü yıllarda bir operada dönemin simyacıları tarafından görülmüş ancak kaçmıştır.
Nicolas Flamel'in, Felsefe Taşı ve Ölümsüzlük hakkındaki bilgileri, Abraham isimli bir Yahudiden aldığı gizemli bir kitaptan elde ettiği de söylentiler arasındadır.
Flamel 80'li yaşlarına kadar yaşamıştır ve 1410'da kendi mezar taşını tasarlamıştır. Bu mezar taşında kendi kutsal din adamlarının oyma resimlerini kullanmıştır ve bu mezar taşı şu anda Paris'teki Musée de Cluny'de korunmaktadır. Nicolas Flamel vefat ettiğinde Paris'te eski Saint Jacques-de-la-Boucherie Kilisesi'nin nefinin sonunda gömülmüştür ve bu mezar taşı kendisi için kullanılmıştır.
Flamel'in evi, Fransa'nın başkenti Paris'te bulunmaktadır ve şehirdeki en eski taş evlerden biri olan bu ev günümüzde zemin katında bir restorana ev sahipliği yapmaktadır. Ayrıca Louvre Müzesi yakınlarındaki bir Paris caddesine Nicolas Flamel'in adı verilmiştir ve bu cadde Flamel'in eşinin adını taşıyan Pernelle Flamel Caddesi'yle kesişmektedir.
Ayrıca Flamel, popüler kurguda da önemli bir yer edinmiştir ve 'Ölümsüzlüğün Anahtarını veya Felsefe Taşı'nı elinde tutan efsanevi bir figür olarak tasvir edilmiştir. Örneğin, Victor Hugo'nun Notre Dame de Paris romanında (1831), bir rahip ve simyacı olan ana karakter Claude Frollo, zamanının çoğunu Les Innocents'taki oymaları inceleyerek ve Flamel'in sırlarını anlamaya çalışarak geçirmektedir. 21. Yüzyılda Nicolas Flamel'in ününün yayılmasını sağlayan ise 'Harry Potter ve Felsefe Taşı' ve 'Da Vinci Şifresi' gibi eserlerdir.
Nicolas Flamel 15. yüzyılda yaşadığı bilinen Fransız bir simyacıdır. 1330 yılında doğduğu ve 1418'de vefat ettiği bilinmektedir. Flamel, tüm simyacıların iki büyük düşü olarak görülen felsefe taşını ve ölümsüzlüğü bulmak için ömrünü adamıştır. Öldükten sonra gömülmesine rağmen mezarı açıldığında bulunamadığı söylenmektedir. Ayrıca bir rivayete göre 1700'lü yıllarda bir operada dönemin simyacıları tarafından görülmüş ancak kaçmıştır.
Nicolas Flamel'in, Felsefe Taşı ve Ölümsüzlük hakkındaki bilgileri, Abraham isimli bir Yahudiden aldığı gizemli bir kitaptan elde ettiği de söylentiler arasındadır.
Flamel 80'li yaşlarına kadar yaşamıştır ve 1410'da kendi mezar taşını tasarlamıştır. Bu mezar taşında kendi kutsal din adamlarının oyma resimlerini kullanmıştır ve bu mezar taşı şu anda Paris'teki Musée de Cluny'de korunmaktadır. Nicolas Flamel vefat ettiğinde Paris'te eski Saint Jacques-de-la-Boucherie Kilisesi'nin nefinin sonunda gömülmüştür ve bu mezar taşı kendisi için kullanılmıştır.
Flamel'in evi, Fransa'nın başkenti Paris'te bulunmaktadır ve şehirdeki en eski taş evlerden biri olan bu ev günümüzde zemin katında bir restorana ev sahipliği yapmaktadır. Ayrıca Louvre Müzesi yakınlarındaki bir Paris caddesine Nicolas Flamel'in adı verilmiştir ve bu cadde Flamel'in eşinin adını taşıyan Pernelle Flamel Caddesi'yle kesişmektedir.
Ayrıca Flamel, popüler kurguda da önemli bir yer edinmiştir ve 'Ölümsüzlüğün Anahtarını veya Felsefe Taşı'nı elinde tutan efsanevi bir figür olarak tasvir edilmiştir. Örneğin, Victor Hugo'nun Notre Dame de Paris romanında (1831), bir rahip ve simyacı olan ana karakter Claude Frollo, zamanının çoğunu Les Innocents'taki oymaları inceleyerek ve Flamel'in sırlarını anlamaya çalışarak geçirmektedir. 21. Yüzyılda Nicolas Flamel'in ününün yayılmasını sağlayan ise 'Harry Potter ve Felsefe Taşı' ve 'Da Vinci Şifresi' gibi eserlerdir.
Alıntı.
Son düzenleme:
